Als ode aan Kim heb ik een gedicht geschreven dat lijkt op het beroemde gedicht van Hendrik Marsman ‘Herinnering aan Holland’. Dit originele gedicht staat onderaan mijn eigen gedicht. Hoop dat je het mooi vindt. Veel plezier!
Ode aan Kim Holland: “Denkend aan Kim Holland”
Denkend aan Holland
zie ik enorme borsten
traag en oneindig
omhoog en omlaag gaan,
onaanraakbare
geile plezieren
als hooge pluimen
fier overeind staan.
En in mijn stoutste
gedachten verzonken
Kim’s dijen
gespreid voor mijn hand
staan haren en heuvels
in een grootsche brand.
Hieronder een oude video van Kim in een botergeil oerHollandsch landschap.
© KHS
Originele gedicht ‘Herinnering aan Holland’ gaat zo:
Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,
rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;
en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,
boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.
de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,
en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.